سوره حشر

 بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَلَوْلَا أَن كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاء لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ (3)‏ و اگر نه اين بود كه خداوند ترك وطن را بر آنان مقرر داشته بود، آنها را در همين دنيا مجازات مى‏كرد; و براى آنان در آخرت نيز عذاب آتش است! (3) ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (4) اين به خاطر آن است كه آنها با خدا و رسولش دشمنى كردند; و هر كس با خدا دشمنى كند (بايد بداند) كه خدا مجازات شديدى دارد! (4)

لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ (13) وحشت از شما در دلهاى آنها بيش از ترس از خداست; اين به خاطر آن است كه آنها گروهى نادانند! (13)

كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ (16)‏ كار آنها همچون شيطان است كه به انسان گفت: «كافر شو (تا مشكلات تو را حل كنم)!» اما هنگامى كه كافر شد گفت: «من از تو بيزارم، من از خداوندى كه پروردگار عالميان است بيم دارم!» (16) فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِي النَّارِ خَالِدَيْنِ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِينَ (17) سرانجام كارشان اين شد كه هر دو در آتش دوزخ خواهند بود، جاودانه در آن مى‏مانند; و اين است كيفر ستمكاران! (17)

وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (19) و همچون كسانى نباشيد كه خدا را فراموش كردند و خدا نيز آنها را به «خود فراموشى‏» گرفتار كرد، آنها فاسقانند. (19) لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ (20) هرگز دوزخيان و بهشتيان يكسان نيستند; اصحاب بهشت رستگار و پيروزند! (20)

سوره ممتحنه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (3) هرگز بستگان و فرزندانتان روز قيامت سودى به حالتان نخواهندداشت; ميان شما جدايى مى‏افكند; و خداوند به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست. (3)

سوره صف

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ(2) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! چرا سخنى مى‏گوييد كه عمل نمى‏كنيد؟! (2) كَبُرَ مَقْتاً عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ(3) نزد خدا بسيار موجب خشم است كه سخنى بگوييد كه عمل نمى‏كنيد! (3) إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفّاً كَأَنَّهُم بُنيَانٌ مَّرْصُوصٌ(4) خداوند كسانى را دوست مى‏دارد كه در راه او پيكار مى‏كنندگوئى بنايى آهنين‏اند! (4)

سوره جمعه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ يَا أَيُّهَاالَّذِينَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاء لِلَّهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(6) بگو: «اى يهوديان! اگر گمان مى‏كنيد كه (فقط) شما دوستان خدائيد نه ساير مردم، پس آرزوى مرگ كنيد اگر راست مى‏گوييد (تا به لقاى محبوبتان برسيد)!» (6) وَلَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ(7) ولى آنان هرگز تمناى مرگ نمى‏كنند بخاطراعمالى كه از پيش فرستاده‏اند; و خداوند ظالمان را بخوبى مى‏شناسد! (7) قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِيكُم ْثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(8)‏ بگو: «اين مرگى كه از آن فرار مى‏كنيد سرانجام با شماملاقات خواهد كرد; سپس به سوى كسى كه داناى پنهان و آشكار است بازگردانده مى‏شويد; آنگاه شما را از آنچه انجام مى‏داديد خبر مى‏دهد!» (8)

سوره منافقون

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَاأَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (9) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! اموال و فرزندانتان شما را ازياد خدا غافل نكند! و كسانى كه چنين كنند، زيانكارانند! (9) وَأَنفِقُوا مِن مَّارَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُنمِّنَ الصَّالِحِينَ (10) از آنچه به شما روزى داده‏ايم انفاق كنيد، پيش از آنكه مرگ يكى از شما فرا رسد و بگويد: پروردگارا! چرا (مرگ) مرا مدت كمى به تاخيرنينداختى تا (در راه خدا) صدقه دهم و از صالحان باشم؟!» (10) وَلَن يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْساً إِذَا جَاء أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (11) خداوند هرگز مرگ كسى را هنگامى كه اجلش فرا رسد به تاخيرنمى‏اندازد، و خداوند به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است. (11)

سوره تغابن

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنكُمْ كَافِرٌ وَمِنكُم مُّؤْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ(2) او كسى است كه شما را آفريد (و به شما آزادى و اختيار داد); گروهى از شما كافريد و گروهى مؤمن; و خداوند به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست! (2) خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ(3) آسمانها و زمين را بحق آفريد; و شما را (در عالم جنين) تصوير كرد، تصويرى زيبا و دلپذير; و سرانجام (همه) بسوى اوست. (3) يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(4) آنچه را در آسمانها و زمين است مى‏داند، و از آنچه پنهان ياآشكار مى‏كنيد با خبر است; و خداوند از آنچه در درون سينه‏هاست آگاه است. (4)

مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(11) هيچ مصيبتى رخ نمى‏دهد مگر به اذن خدا! و هر كس به خداايمان آورد، خداوند قلبش را هدايت مى‏كند; و خدا به هر چيز داناست! (11)

إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ(15) اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش شما هستند; و خداستكه پاداش عظيم نزد اوست! (15) فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُواوَأَنفِقُوا خَيْراً لِّأَنفُسِكُمْ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(16) پس تا مى‏توانيد تقواى الهى پيشه كنيد و گوش دهيد و اطاعت نماييد و انفاق كنيد كه براى شما بهتر است; و كسانى كه از بخل و حرص خويشتن مصون بمانند رستگارانند! (16)

سوره طلاق

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً (3) و او را از جايى كه گمان ندارد روزى مى‏دهد; و هر كس بر خداتوكل كند، كفايت امرش را مى‏كند; خداوند فرمان خود را به انجام مى‏رساند; و خدابراى هر چيزى اندازه‏اى قرار داده است! (3)

ذَلِكَ أَمْرُ اللَّهِ أَنزَلَهُ إِلَيْكُمْ وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُعْظِمْ لَهُ أَجْراً (5)‏ اين فرمان خداست كه بر شما نازل كرده; و هر كس تقواى الهى پيشه كند، خداوند گناهانش را مى‏بخشد و پاداش او را بزرگ مى‏دارد! (5)

لِيُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ وَمَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّامَا آتَاهَا سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً (7) آنان كه امكانات وسيعى دارند، بايد از امكانات وسيع خودانفاق كنند و آنها كه تنگدستند، از آنچه كه خدا به آنها داده انفاق نمايند; خداوندهيچ كس را جز به مقدار توانايى كه به او داده تكليف نمى‏كند; خداوند بزودى بعد ازسختيها آسانى قرار مى‏دهد! (7)

سوره تحریم

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَاِمْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَاصَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَقِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ(10) خداوند براى كسانى كه كافر شده‏اند به همسر نوح و همسر لوط مثل زده است، آن دو تحت سرپرستى دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولى به آن دوخيانت كردند و ارتباط با اين دو (پيامبر) سودى به حالشان (در برابر عذاب الهى) نداشت، و به آنها گفته شد: «وارد آتش شويد همراه كسانى كه وارد مى‏شوند!» (10) وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِينَ آمَنُوا اِمْرَأَةَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِندَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ(11) و خداوند براى مؤمنان، به همسر فرعون مثل زده است، در آن هنگام كه گفت: «پروردگارا! خانه‏اى براى من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و كار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهايى بخش!» (11) وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَافِيهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ(12) و همچنين به مريم دختر عمران كه دامان خود را پاك نگهداشت، و ما از روح خود در آن دميديم; او كلمات پروردگار و كتابهايش را تصديق كردو از مطيعان فرمان خدا بود! (12)

سوره ملک

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8) نزديك است (دوزخ) از شدت غضب پاره پاره شود; هر زمان كه گروهى در آن افكنده مى‏شوند، نگهبانان دوزخ از آنها مى‏پرسند: «مگر بيم‏دهنده الهى به سراغ شما نيامد؟!» (8) قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَاللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (9) مى‏گويند: «آرى، بيم‏دهنده به سراغ ما آمد، ولى ما او راتكذيب كرديم و گفتيم: خداوند هرگز چيزى نازل نكرده، و شما در گمراهى بزرگى هستيد!» (9) وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (10) و مى‏گويند: «اگر ما گوش شنوا داشتيم يا تعقل مى‏كرديم، درميان دوزخيان نبوديم!» (10)

سوره قلم

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

 إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(7) پروردگارت بهتر از هر كس مى‏داند چه كسى از راه او گمراه شده، و هدايت‏يافتگان را نيز بهتر مى‏شناسد! (7) فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ(8) حال كه چنين است از تكذيب‏كنندگان اطاعت مكن! (8) وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ(9) آنها دوست دارند نرمش نشان دهى تا آنها (هم) نرمش نشان دهند (نرمشى توام با انحراف از مسير حق)! (9) وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ(10) و از كسى كه بسيار سوگند ياد مى‏كند و پست است اطاعت مكن، (10) هَمَّازٍ مَّشَّاء بِنَمِيمٍ(11) كسى كه بسيار عيب جوست و به سخن چينى آمد و شد مى‏كند، (11) مَنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ(12) و بسيار مانع كار خير، و متجاوز و گناهكار است; (12) عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ(13) علاوه بر اينها كينه توز و پرخور و خشن و بدنام است! (13) أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ(14) مبادا بخاطر اينكه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از اوپيروى كنى)! (14)

إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(34) مسلما براى پرهيزگاران نزد پروردگارشان باغهاى پر نعمت بهشت است! (34) أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ(35) آيا مؤمنان را همچون مجرمان قرار مى‏دهيم؟! (35) مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(36) شما را چه مى‏شود؟! چگونه داورى مى‏كنيد؟! (36) أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ(37) آيا كتابى داريد كه از آن درس مى‏خوانيد... (37) إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ(38) كه آنچه را شما انتخاب مى‏كنيد از آن شماست؟! (38) أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ(39) يا اينكه عهد و پيمان مؤكد و مستمرى تا روز قيامت بر ماداريد كه هر چه را حكم كنيد براى شما باشد؟! (39) 

 وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ(51) نزديك است كافران هنگامى كه آيات قرآن را مى‏شنوند باچشم‏زخم خود تو را از بين ببرند، و مى‏گويند: «او ديوانه است!» (51) وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(52) در حالى كه اين (قرآن) جز مايه بيدارى براى جهانيان نيست! (52)