سوره حجرات

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِندَ رَسُولِ اللَّه ِأُوْلَئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ (3) آنها كه صداى خود را نزد رسول خدا كوتاه مى‏كنند همان كسانى هستند كه خداونددلهايشان را براى تقوا خالص نموده، و براى آنان آمرزش و پاداش عظيمى است! (3) إِنَّ الَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِن وَرَاء الْحُجُرَاتِ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (4)‏ (ولى) كسانى كه تو را از پشت حجره‏ها بلند صدا مى‏زنند، بيشترشان نمى‏فهمند! (4)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍفَتَبَيَّنُوا أَن تُصِيبُوا قَوْماً بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَافَعَلْتُمْ نَادِمِينَ (6) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! اگر شخص فاسقى خبرى براى شما بياورد، درباره آن تحقيق كنيد، مبادا به گروهى از روى نادانى آسيب برسانيد و از كرده خود پشيمان شويد! (6)

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (10) مؤمنان برادر يكديگرند; پس دو برادر خود را صلح و آشتى دهيد و تقواى الهى پيشه كنيد، باشد كه مشمول رحمت او شويد! (10)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِّنَ الظَّنِّإِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضاً أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاًفَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِيمٌ (12) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! از بسيارى از گمانها بپرهيزيد، چرا كه بعضى ازگمانها گناه است; و هرگز (در كار ديگران) تجسس نكنيد; و هيچ يك از شما ديگرى راغيبت نكند، آيا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به يقين) همه شما از اين امر كراهت داريد; تقواى الهى پيشه كنيد كه خداوند توبه‏پذير ومهربان است! (12)

سوره ق

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ(16) ما انسان را آفريديم و وسوسه‏هاى نفس او را مى‏دانيم، و ما به او از رگ قلبش نزديكتريم! (16) إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ(17)(به خاطر بياوريد) هنگامى را كه دو فرشته راست و چپ كه ملازم انسانند اعمال اورا دريافت مى‏دارند; (17) مَا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ(18) انسان هيچ سخنى را بر زبان نمى‏آورد مگر اينكه همان دم، فرشته‏اى مراقب و آماده براى انجام ماموريت (و ضبط آن) است! (18) وَجَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ(19) و سرانجام، سكرات (و بيخودى در آستانه) مرگ بحق فرامى‏رسد (و به انسان گفته مى‏شود:) اين همان چيزى است كه تو از آن مى‏گريختى! (19)

سوره ذاریات

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ (8) كه شما (درباره قيامت) در گفتارى مختلف و گوناگونيد! (8) يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ (9)(تنها) كسى از ايمان به آن منحرف مى‏شود كه از قبول حق سرباز مى‏زند! (9) قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (10) كشته باد دروغگويان (و مرگ بر آنها)! (10) الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ (11) همانها كه در جهل و غفلت فرو رفته‏اند، (11) يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (12) و پيوسته سؤال مى‏كنند: «روز جزا چه موقع است؟!» (12)

وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (21) و در وجود خود شما (نيز آياتى است); آيا نمى‏بينيد؟! (21)

قَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (30)‏ گفتند: «پروردگارت چنين گفته است، و او حكيم و داناست!» (30)

وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(49) و از هر چيز دو جفت آفريديم، شايد متذكر شويد! (49)

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ(56) من جن و انس را نيافريدم جز براى اينكه عبادتم كنند (و از اين راه تكامل يابند وبه من نزديك شوند)! (56)

فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ(60) پس واى بر كسانى كه كافر شدند از روزى كه به آنها وعده داده مى‏شود! (60)

سوره طور

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ(11) واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان، (11) الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ(12) همانها كه در سخنان باطل به بازى مشغولند! 

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ(21) كسانى كه ايمان آوردند و فرزندانشان به پيروى از آنان ايمان اختيار كردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مى‏كنيم; و از (پاداش) عملشان چيزى نمى‏كاهيم; و هر كس در گرو اعمال خويش است! (21)

وَإِن يَرَوْا كِسْفاً مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطاً يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ(44) آنها (چنان لجوجند كه) اگر ببينند قطعه سنگى از آسمان (براى عذابشان) سقوط مى‏كند مى‏گويند: «اين ابر متراكمى است!» (44) 

سوره نجم

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّاأَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّوَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى (23) اينها فقط نامهايى است كه شما و پدرانتان بر آنهاگذاشته‏ايد (نامهايى بى‏محتوا و اسمهايى بى مسما)، و هرگز خداوند دليل و حجتى بر آن نازل نكرده; آنان فقط از گمانهاى بى‏اساس و هواى نفس پيروى مى‏كنند در حالى كه هدايت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است! (23) أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى (24) يا آنچه انسان تمنا دارد به آن مى‏رسد؟! (24) فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى (25) در حالى كه آخرت و دنيا از آن خداست! (25)

فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (29) حال كه چنين است از كسى كه از ياد ما روى مى‏گرداند و جززندگى مادى دنيا را نمى‏طلبد، اعراض كن! (29) 

الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّن َالْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَاتُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى (32) همانها كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى مى‏كنند، جزگناهان صغيره (كه گاه آلوده آن مى‏شوند); آمرزش پروردگار تو گسترده است; او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام كه شما را از زمين آفريد و در آن موقع كه بصورت جنينهايى در شكم مادرانتان بوديد; پس خودستايى نكنيد، او پرهيزگاران را بهترمى‏شناسد! (32)

أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى (38) كه هيچ كس بار گناه ديگرى را بر دوش نمى‏گيرد، (38) وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى (39) و اينكه براى انسان بهره‏اى جز سعى و كوشش او نيست، (39)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى(55)(بگو:) در كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد دارى؟! (55)

وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ(60) و مى‏خنديد و نمى‏گرييد، (60) وَأَنتُمْ سَامِدُونَ(61) و پيوسته در غفلت و هوسرانى به سر مى‏بريد؟! (61) فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا(62) .‏ همه براى خدا سجده كنيد و او را بپرستيد! (62)

سوره قمر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ(3) آنها (آيات خدا را) تكذيب كردند و از هواى نفسشان پيروى نمودند; و هر امرى قرارگاهى دارد! (3)

حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ(5) اين آيات، حكمت بالغه الهى است; اما انذارها (براى افرادلجوج) فايده نمى‏دهد! (5)

سوره الرحمن

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (13) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‏كنيد (شما اى گروه جن و انس)؟! (13) 

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (16)‏ پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (16)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (21) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (21)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (23) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (23)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (25) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (25) كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ (26) همه كسانى كه روى آن ( زمين) هستند فانى مى‏شوند، (26) وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (27) و تنها ذات ذوالجلال و گرامى پروردگارت باقى مى‏ماند! (27) فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (28) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (28)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (30) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (30) سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلَانِ (31) بزودى به حساب شما مى‏پردازيم اى دو گروه انس و جن! (31) فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (32) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (32)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (34) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (34)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (36) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (36)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(38) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (38) فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ(39) در آن روز هيچ كس از انس و جن از گناهش سؤال نمى‏شود (وهمه چيز روشن است)! (39) فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(40)‏ پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (40)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(42) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (42)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(45) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (45) وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ(46) و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتى است! (46) فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(47) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (47)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(49) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (49)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(51) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (51)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(53) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (53)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(55) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (55)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(57) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (57)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(59) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (59) هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ(60) آيا جزاى نيكى جز نيكى است؟! (60) فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(61) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (61)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(63) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (63)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(67)‏ پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (67)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(69) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (69)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(71) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (71)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(73) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (73)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(75) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (75)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(77) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (77) تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ(78) پربركت و زوال‏ناپذير است نام پروردگار صاحب جلال وبزرگوار تو! (78)

سوره واقعه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(1) هنگامى كه واقعه عظيم (قيامت) واقع شود، (1) لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ(2) هيچ كس نمى‏تواند آن را انكار كند! (2) خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ(3)(اين واقعه) گروهى را پايين مى‏آورد و گروهى را بالامى‏برد! (3)

إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ(45) آنها پيش از اين (در عالم دنيا) مست و مغرور نعمت بودند، (45) وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ(46) و بر گناهان بزرگ اصرار مى‏ورزيدند، (46) وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَاباً وَعِظَاماً أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(47) و مى‏گفتند: «هنگامى كه ما مرديم و خاك و استخوان شديم،آيا برانگيخته خواهيم شد؟! (47)

نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ(57)»ما شما را آفريديم; پس چرا (آفرينش مجدد را) تصديق نمى‏كنيد؟! (57) أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ(58) آيا از نطفه‏اى كه در رحم مى‏ريزيد آگاهيد؟! (58) أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ(59) آيا شما آن را (در دوران جنينى) آفرينش (پى در پى) مى‏دهيديا ما آفريدگاريم؟! (59) قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ(60) ما در ميان شما مرگ را مقدر ساختيم; و هرگز كسى بر ما پيشى نمى‏گيرد! (60) عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ(61) تا گروهى را به جاى گروه ديگرى بياوريم و شما را در جهانى كه نمى‏دانيد آفرينش تازه‏اى بخشيم! (61)

سوره حدید

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُم مُّسْتَخْلَفِينَ فِيهِ فَالَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَأَنفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِيرٌ (7) به خدا و رسولش ايمان بياوريد و از آنچه شما را جانشين ونماينده (خود) در آن قرار داده انفاق كنيد; (زيرا) كسانى كه از شما ايمان بياورند وانفاق كنند، اجر بزرگى دارند! (7)

وَمَا لَكُمْ أَلَّا تُنفِقُوافِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَايَسْتَوِي مِنكُم مَّنْ أَنفَقَ مِن قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُوْلَئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِّنَ الَّذِينَ أَنفَقُوا مِن بَعْدُ وَقَاتَلُواوَكُلّاً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (10) چرا در راه خدا انفاق نكنيد در حالى كه ميراث آسمانها وزمين همه از آن خداست (و كسى چيزى را با خود نمى‏برد)! كسانى كه قبل از پيروزى انفاق كردند و جنگيدند (با كسانى كه پس از پيروزى انفاق كردند) يكسان نيستند; آنهابلندمقام تر از كسانى هستند كه بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد كردند; و خداوند به هر دو وعده نيك داده; و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است. (10) مَن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ (11)‏ كيست كه به خدا وام نيكو دهد (و از اموالى كه به او ارزانى داشته انفاق كند) تا خداوند آن را براى او چندين برابر كند؟ و براى او پاداش پرارزشى است! (11)

أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّه ِوَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُواالْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُم ْوَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (16) آيا وقت آن نرسيده است كه دلهاى مؤمنان در برابر ذكر خدا وآنچه از حق نازل كرده است خاشع گردد؟! و مانند كسانى نباشند كه در گذشته به آنهاكتاب آسمانى داده شد، سپس زمانى طولانى بر آنها گذشت و قلبهايشان قساوت پيدا كرد; وبسيارى از آنها گنهكارند! (16)

إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً يُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ كَرِيمٌ (18)‏ مردان و زنان انفاق‏كننده، و آنها كه (از اين راه) به خدا «قرض الحسنه‏» دهند، (اين قرض الحسنه) براى آنان مضاعف مى‏شود و پاداش پرارزشى دارند! (18)

اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌوَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِكَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرّاً ثُمَّ يَكُونُ حُطَاماً وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌوَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَاإِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (20) بدانيد زندگى دنيا تنها بازى و سرگرمى و تجمل پرستى وفخرفروشى در ميان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است، همانند بارانى كه محصولش كشاورزان را در شگفتى فرو مى‏برد، سپس خشك مى‏شود بگونه‏اى كه آن را زردرنگ مى‏بينى; سپس تبديل به كاه مى‏شود! و در آخرت، عذاب شديد است يا مغفرت و رضاى الهى; و (به هر حال) زندگى دنيا چيزى جز متاع فريب نيست! (20)

 سَابِقُواإِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاءوَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (21) به پيش تازيد براى رسيدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتى كه پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمين است و براى كسانى كه به خدا و رسولانش ايمان آورده‏اند; آماده شده است، اين فضل خداوند است كه به هر كس بخواهد مى‏دهد; و خداوندصاحب فضل‏عظيم است! (21) مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّافِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (22) هيچ مصيبتى (ناخواسته) در زمين و نه در وجود شما روى نمى‏دهد مگر اينكه همه آنها قبل از آنكه زمين را بيافرينيم در لوح محفوظ ثبت است; واين امر براى خدا آسان است! (22) لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (23) اين بخاطر آن است كه براى آنچه از دست داده‏ايد تاسف نخوريد، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشيد; و خداوند هيچ متكبرفخرفروشى را دوست ندارد! (23) الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (24)‏ همانها كه بخل مى‏ورزند و مردم را به بخل دعوت مى‏كنند; وهر كس (از اين فرمان) روى‏گردان شود، (به خود زيان مى‏رساند نه به خدا)، چرا كه خداوند بى‏نياز و شايسته ستايش است! (24)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَيَجْعَل لَّكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (28) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! تقواى الهى پيشه كنيد و به رسولش ايمان بياوريد تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد و براى شما نورى قرار دهد كه با آن (در ميان مردم و در مسير زندگى خود) راه برويد و گناهان شما را ببخشد; وخداوند غفور و رحيم است. (28)

سوره مجادله

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

5

إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَقَدْ أَنزَلْنَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ

کسانی که با خدا و پیامبرش مخالفت می ورزند ذلیل و خوار می شوند، همچنان که پیشینیانشان خوار شده اند ما آیاتی روشن نازل کردیم و کافران راعذابی است خوار کننده

6

يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

روزی که خدا همگان را زنده می کند، آنان را از کاری که کرده اند آگاه می سازد خدا اعمال آنها را شماره کرده است ، هر چند خود از یاد برده اند، و خدا ناظر بر هر چیزی است

10

إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

هر آینه نجوا کردن کار شیطان است که می خواهد مؤمنان را محزون کند و، حال آنکه هیچ زیانی ، جز به فرمان خداوند، به آنها نمی رساند و مؤمنان باید که بر خدا توکل کنند

14

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِم مَّا هُم مِّنكُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَيَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَهُمْ يَعْلَمُونَ

آیا ندیده ای آن کسان را که با مردمی که خدا بر آنها خشم گرفته بود،، دوستی ورزیدند ? اینان نه از شمایند و نه از ایشان و خود می دانند که بردروغ سوگند می خوردند

15

أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

خدا برایشان عذابی سخت آماده کرده است زیرا کارهایی که می کنند ناپسند است

16

اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ

از سوگندهایشان سپری ساخته اند و از راه خدا رویگردان شده اند پس برای آنهاست عذابی خوار کننده

17

لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّهِ شَيْئًا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ

اموال و اولادشان برایشان در برابر خشم خدا سود نکند اهل جهنمند و در آن جاودان

19

اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُوْلَئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ

شیطان بر آنها چیره شده است و نام خدا را از یادشان برده است ایشان حزب شیطانند آگاه باش که حزب شیطان زیان کنندگانند

20

إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ فِي الأَذَلِّينَ

کسانی که با خدا و پیامبرش مخالفت می ورزند در زمره ذلیل شدگانند

21

كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ

خدا مقرر داشته که : البته من و پیامبرانم پیروز می شویم زیرا خدا توانا و پیروزمند است