درباره وبلاگ هرچیزی در این عالم ظاهر وباطنی دارد.ظاهرقرآن چنان است که خداوند متعال می فرماید اگر تمام جن وانس جمع شوند نمی توانند یک آیه مانند آن بیاورند وباطن آن چنان که روح القدس که از تمام ملائک مرتبه اشان بالاتر است در شبی که تاصبح خیروبرکت است بر قلب پیامبر اکرم که خاتم انبیاء واعظم انبیاء اولولعزم است نازل گردیده البته نمی رسد جزبه دست پاکان .هرکس شفای جسم وجان می خواهد درقرآن است به اذن خدا پس تا می توانی انس بگیر وتکرار کن وتسلیم باش انشاالله فرج در راه است با ابتکاری که در این جا به کار رفته می توان در چند دقیقه قرآن را پیرامون یک موضوع دوره کرد تا انشاالله ضمیر مان با قرآن نورانیت یابد .نکته آخر در مقابل قرآن تسلیم باشیم وباحسن ظن وقصد قرب خداوند وطهارت باطن وظاهر واستمداد از اولیاء اللهی بویژه چهارده معصوم برای شفاعت در درگاه خداوند و هدایت کامل وجامع ودفع قضا وبلا ایمانی وجانی وارد شویم التماس دعا موضوعات آخرین مطالب نويسندگان |
قرآن موضوعی
بامفاهیم انسان سازدر سراسر قرآن همراه شویم
دو شنبه 22 تير 1394برچسب:, :: 12:54 :: نويسنده : فتح الله بهاروند
سوره نجم بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى (1) سوگند به ستاره هنگامى كه افول مىكند، (1) مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى (2) كه هرگز دوست شما ( محمد «ص») منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است، (2) وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى (3) و هرگز از روى هواى نفس سخن نمىگويد! (3) إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى (4) آنچه مىگويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست! (4) عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى (5) آن كس كه قدرت عظيمى دارد ( جبرئيل امين) او را تعليم دادهاست; (5) ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى (6) همان كس كه توانايى فوق العاده دارد; او سلطه يافت... (6) وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى (7) در حالى كه در افق اعلى قرار داشت! (7) ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى (8) سپس نزديكتر و نزديكتر شد... (8) فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى (9) تا آنكه فاصله او (با پيامبر) به اندازه فاصله دو كمان ياكمتر بود; (9) فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى (10) در اينجا خداوند آنچه را وحى كردنى بود به بندهاش وحى نمود. (10) مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى (11) قلب (پاك او) در آنچه ديد هرگز دروغ نگفت. (11) أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى (12) آيا با او درباره آنچه (با چشم خود) ديده مجادله مىكنيد؟! (12) وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى (13) و بار ديگر نيز او را مشاهده كرد، (13) عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى (14) نزد «سدرة المنتهى»، (14) عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى (15) كه «جنت الماوى» در آنجاست! (15) إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى (16) در آن هنگام كه چيزى ( نور خيرهكنندهاى) سدرة المنتهى راپوشانده بود، (16) مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى (17) چشم خطا نکرد و از حد در نگذشت17 لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى (18) او پارهاى از آيات و نشانههاى بزرگ پروردگارش را ديد! (18) أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى (19) به من خبر دهيد آيا بتهاى «لات» و «عزى»... (19) وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى (20) و «منات» كه سومين آنهاست (دختران خدا هستند)؟! (20) أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى (21) آيا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالى كه بزعم شمادختران كم ارزشترند!) (21) تِلْكَ إِذاً قِسْمَةٌ ضِيزَى (22) در اين صورت اين تقسيمى ناعادلانه است! (22) إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّاأَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّوَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى (23) اينها فقط نامهايى است كه شما و پدرانتان بر آنهاگذاشتهايد (نامهايى بىمحتوا و اسمهايى بى مسما)، و هرگز خداوند دليل و حجتى بر آن نازل نكرده; آنان فقط از گمانهاى بىاساس و هواى نفس پيروى مىكنند در حالى كه هدايت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است! (23) أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى (24) يا آنچه انسان تمنا دارد به آن مىرسد؟! (24) فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى (25) در حالى كه آخرت و دنيا از آن خداست! (25) وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئاًإِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَى (26) و چه بسيار فرشتگان آسمانها كه شفاعت آنها سودى نمىبخشدمگر پس از آنكه خدا براى هر كس بخواهد و راضى باشد اجازه (شفاعت) دهد! (26) إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى (27) كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، فرشتگان را دختر (خدا) نامگذارى مىكنند! (27) وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئاً (28) آنها هرگز به اين سخن دانشى ندارند، تنها از گمان بىپايه پيروى مىكنند با اينكه «گمان» هرگز انسان را از حق بىنياز نمىكند!(28) فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (29) حال كه چنين است از كسى كه از ياد ما روى مىگرداند و جززندگى مادى دنيا را نمىطلبد، اعراض كن! (29) ذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى (30) اين آخرين حد آگاهى آنهاست; پروردگار تو كسانى را كه ازراه او گمراه شدهاند بهتر مىشناسد، و (همچنين) هدايتيافتگان را از همه بهترمىشناسد! (30) وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِي َالَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوابِالْحُسْنَى (31) و براى خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تابدكاران را به كيفر كارهاى بدشان برساند و نيكوكاران را در برابر اعمال نيكشان پاداش دهد! (31) الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّن َالْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَاتُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى (32) همانها كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى مىكنند، جزگناهان صغيره (كه گاه آلوده آن مىشوند); آمرزش پروردگار تو گسترده است; او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام كه شما را از زمين آفريد و در آن موقع كه بصورت جنينهايى در شكم مادرانتان بوديد; پس خودستايى نكنيد، او پرهيزگاران را بهترمىشناسد! (32) أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى (33) آيا ديدى آن كس را كه (از اسلام -يا انفاق-) روى گردان شد؟! (33) وَأَعْطَى قَلِيلاً وَأَكْدَى (34) و كمى عطا كرد، و از بيشتر امساك نمود! (34) أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى (35) آيا نزد او علم غيب است و مىبيند (كه ديگران مىتوانندگناهان او را بر دوش گيرند)؟! (35) أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى (36) يا از آنچه در كتب موسى نازل گرديده با خبر نشده است؟! (36) وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى (37) و در كتب ابراهيم، همان كسى كه وظيفه خود را بطور كامل اداكرد، (37) أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى (38) كه هيچ كس بار گناه ديگرى را بر دوش نمىگيرد، (38) وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى (39) و اينكه براى انسان بهرهاى جز سعى و كوشش او نيست، (39) وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى (40) و اينكه تلاش او بزودى ديده مىشود، (40) ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى (41) سپس به او جزاى كافى داده خواهد شد! (41) وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى (42)(و آيا از كتب پيشين انبيا به او نرسيده است) كه همه اموربه پروردگارت منتهى مىگردد؟! (42) وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى (43) و اينكه اوست كه خنداند و گرياند، (43) وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا (44) و اوست كه ميراند و زنده كرد، (44) وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى (45) و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفريد... (45) مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى (46) از نطفهاى هنگامى كه خارج مىشود (و در رحم مىريزد)، (46) وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى (47) و اينكه بر خداست ايجاد عالم ديگر (تا عدالت اجرا گردد)، (47) وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى (48) و اينكه اوست كه بىنياز كرد و سرمايه باقى بخشيد، (48) وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى(49) و اينكه اوست پروردگار ستاره «شعرا»! (49) وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَاداً الْأُولَى(50)(و آيا به انسان نرسيده است كه در كتب انبياى پيشين آمده) كه خداوند قوم «عاد نخستين را هلاك كرد؟! (50) وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى(51) و همچنين قوم «ثمود» را، و كسى از آنان را باقى نگذارد! (51) وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى(52) و نيز قوم نوح را پيش از آنها، چرا كه آنان از همه ظالم ترو طغيانگرتر بودند! (52) وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى(53) و نيز شهرهاى زير و رو شده (قوم لوط) را فرو كوبيد، (53) فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى(54) سپس آنها را با عذاب سنگين پوشانيد! (54) فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى(55)(بگو:) در كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد دارى؟! (55) هَذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَى(56) اين (پيامبر) بيمدهندهاى از بيمدهندگان پيشين است! (56) أَزِفَتْ الْآزِفَةُ(57) آنچه بايد نزديك شود، نزديك شده است (و قيامت فرامىرسد)، (57) لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ(58) و هيچ كس جز خدا نمىتواند سختيهاى آن را برطرف سازد! (58) أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ(59) آيا از اين سخن تعجب مىكنيد، (59) وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ(60) و مىخنديد و نمىگرييد، (60) وَأَنتُمْ سَامِدُونَ(61) و پيوسته در غفلت و هوسرانى به سر مىبريد؟! (61) فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا(62) . همه براى خدا سجده كنيد و او را بپرستيد! (62) نظرات شما عزیزان:
|
|||
|