درباره وبلاگ هرچیزی در این عالم ظاهر وباطنی دارد.ظاهرقرآن چنان است که خداوند متعال می فرماید اگر تمام جن وانس جمع شوند نمی توانند یک آیه مانند آن بیاورند وباطن آن چنان که روح القدس که از تمام ملائک مرتبه اشان بالاتر است در شبی که تاصبح خیروبرکت است بر قلب پیامبر اکرم که خاتم انبیاء واعظم انبیاء اولولعزم است نازل گردیده البته نمی رسد جزبه دست پاکان .هرکس شفای جسم وجان می خواهد درقرآن است به اذن خدا پس تا می توانی انس بگیر وتکرار کن وتسلیم باش انشاالله فرج در راه است با ابتکاری که در این جا به کار رفته می توان در چند دقیقه قرآن را پیرامون یک موضوع دوره کرد تا انشاالله ضمیر مان با قرآن نورانیت یابد .نکته آخر در مقابل قرآن تسلیم باشیم وباحسن ظن وقصد قرب خداوند وطهارت باطن وظاهر واستمداد از اولیاء اللهی بویژه چهارده معصوم برای شفاعت در درگاه خداوند و هدایت کامل وجامع ودفع قضا وبلا ایمانی وجانی وارد شویم التماس دعا موضوعات آخرین مطالب نويسندگان |
قرآن موضوعی
بامفاهیم انسان سازدر سراسر قرآن همراه شویم
دو شنبه 28 ارديبهشت 1394برچسب:, :: 17:25 :: نويسنده : فتح الله بهاروند
سوره نازعات بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان وَالنَّازِعَاتِ غَرْقاً(1) سوگند به فرشتگانى كه (جان مجرمان را بشدت از بدنهايشان) برمىكشند، (1) وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطاً(2) و فرشتگانى كه (روح مؤمنان) را با مدارا و نشاط جدامىسازند، (2) وَالسَّابِحَاتِ سَبْحاً(3) و سوگند به فرشتگانى كه (در اجراى فرمان الهى) با سرعت حركت مىكنند، (3) فَالسَّابِقَاتِ سَبْقاً(4) و سپس بر يكديگر سبقت مىگيرند، (4) فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْراً(5) و آنها كه امور را تدبير مىكنند! (5) يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ(6) آن روز كه زلزلههاى وحشتناك همه چيز را به لرزه درمىآورد، (6) تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ(7) و بدنبال آن، حادثه دومين ( صيحه عظيم محشر) رخ مىدهد، (7) قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ(8) دلهايى در آن روز سخت مضطرب است، (8) أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ(9) و چشمهاى آنان از شدت ترس فروافتاده است! (9) يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ(10) ولى امروز) مىگويند: «آيا ما به زندگى مجددبازمىگرديم؟! (10) أَئِذَا كُنَّا عِظَاماً نَّخِرَةً(11) آيا هنگامى كه استخوانهاى پوسيدهاى شديم (ممكن است زنده شويم)؟!» (11) قَالُوا تِلْكَ إِذاً كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ(12) مىگويند: «اگر قيامتى در كار باشد، بازگشتى است زيانبار!» (12) فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ(13) ولى (بدانيد) اين بازگشت تنها با يك صيحه عظيم است! (13) فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ(14) ناگهان همگى بر عرصه زمين ظاهر مىگردند! (14) هَلْ أتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى(15) آيا داستان موسى به تو رسيده است؟! (15) إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى(16) در آن هنگام كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس «طوى» نداداد (و گفت): (16) اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى(17) به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است! (17) فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَى أَن تَزَكَّى(18) و به او بگو: «آيا مىخواهى پاكيزه شوى؟! (18) وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى(19) و من تو را به سوى پروردگارت هدايت كنم تا از او بترسى (وگناه نكنى)؟!» (19) فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَى(20) سپس موسى بزرگترين معجزه را به او نشان داد! (20) فَكَذَّبَ وَعَصَى(21) اما او تكذيب و عصيان كرد! (21) ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى(22) سپس پشت كرد و پيوسته (براى محو آيين حق) تلاش نمود! (22) فَحَشَرَ فَنَادَى(23) و ساحران را جمع كرد و مردم را دعوت نمود، (23) فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى(24) و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم!» (24) فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى(25) از اين رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار ساخت! (25) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَى(26) در اين عبرتى است براى كسى كه (از خدا) بترسد! (26) أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا (27) آيا آفرينش شما (بعد از مرگ) مشكلتر است يا آفرينش آسمان كه خداوند آن را بنا نهاد؟! (27) رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا(28) سقف آن را برافراشت و آن را منظم ساخت، (28) وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا(29) و شبش را تاريك و روزش را آشكار نمود! (29) وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا(30) و زمين را بعد از آن گسترش داد، (30) أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا(31) و از آن آب و چراگاهش را بيرون آورد، (31) وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا(32) و كوهها را ثابت و محكم نمود! (32) مَتَاعاً لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ(33) همه اينها براى بهرهگيرى شما و چهارپايانتان است! (33) فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى(34) هنگامى كه آن حادثه بزرگ رخ دهد، (34) يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى(35) در آن روز انسان به ياد كوششهايش مىافتد، (35) وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَى(36) و جهنم براى هر بينندهاى آشكار مىگردد، (36) فَأَمَّا مَن طَغَى(37) اما آن كسى كه طغيان كرده، (37) وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا(38) و زندگى دنيا را مقدم داشته، (38) فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى(39) مسلما دوزخ جايگاه اوست! (39) وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى(40) و آن كس كه از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوى بازدارد، (40) فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى(41) قطعا بهشت جايگاه اوست! (41) يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا(42) و از تو درباره قيامت مىپرسند كه در چه زمانى واقع مىشود؟! (42) فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا(43) تو را با يادآورى اين سخن چه كار؟! (43) إِلَى رَبِّكَ مُنتَهَاهَا(44) نهايت آن به سوى پروردگار تو است (و هيچ كس جز خدا اززمانش آگاه نيست)! (44) إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا(45) كار تو فقط بيمدادن كسانى است كه از آن مىترسند! (45) كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا(46) آنها در آن روز كه قيام قيامت را مىبينند چنين احساس مىكنند كه گويى توقفشان (در دنيا و برزخ) جز شامگاهى يا صبح آن بيشتر نبوده است! (46) نظرات شما عزیزان:
|
|||
|